یکی از شبهاتی که از سوی اهل تسنن مطرح می‎شود این است که جریاناتی چون سوزاندن درِ خانه حضرت فاطمه (علیهاالسلام) و شهادت حضرت محسن(علیه السلام) در جریان هجوم به خانه و ... همه از کارهای زشت و ناپسندی است که آن را فقط شیعه نقل کرده و فاقد اعتبار است. ما در این مقاله قسمتی از عبارات‎ و روایاتی‎ که علمای اهل تسنن از قرن سوم هجری تاکنون در کتاب‎های خود نوشته‎اند را خواهیم آورد که تصریحاً و تأویلاً اشاره به وقایع مذکور دارد.

آتش زدن خانه ی وحی ....

1ـ ابن أبی شیبه (متوفی 235 ه.ق) در کتاب خود به نام «المصِّنف» جلد هفتم، ص 432 روایت شماره 37045(چاپ بیروت) .
2ـ ابن قتیبه (متوفی 276 ه.ق) در کتاب خود به نام «الامامة و السیاسة» ج 1، ص 12، چاپ مصر.
3- بلاذری (متوفی 279 ه. ق) در کتاب خود به نام «انساب الأشراف» چاپ مصر، ج 1، ص 586، تحت عنوان «امر السقیفه» در حدیث شماره 1184.
4- طبری (متوفی 310 ه.ق) در کتاب خود به نام «تاریخ الاُمم و الملوک» ج 2، ص 443، چاپ بیروت.
5- مسعودی(متوفی 346 ه.ق) در کتاب خود به نام «اثبات الوصیه» ص 142، تحت عنوان «حکایة السّقیفه» .
6- ابن عبد ربّه (متوفی 328 ه.ق) در کتاب خود به نام «عقد الفرید» ج 3، ص 64، چاپ مصر.
7- شهرستانی (متوفی 548 ه.ق) در کتاب معروف خود «الملل و النّحل»، ج 1، ص 57، چاپ بیروت.
8 ـ ابن ابی الحدید (متوفای 655 ه. ق) در «شرح نهج البلاغه»، ج 2، ص 56(چاپ بیروت).

تحصن یاران امیرالمومنین و مخالفت با حکومت سقیفه

9- اسماعیل عمادالدین (متوفی 732 ه.ق) در کتاب خود به نام «المختصر فی أخبار البشر»، چاپ مصر، ج 1، ص 156.
10- عمر رضا کحاله در کتاب خود به نام «أعلام النساء» چاپ بیروت، در قسمت حرف «فاء» ذیل نام فاطمه بنت محمد (صلی الله علیه و آله).

شهادت حضرت محسن (علیه السلام)

1ـ ابن شهر آشوب در کتاب «المناقب» خود ج 3، ص 132، از کتاب «المعارف» ابن قتیبه دینوری این واقعه را نقل کرده است.
2ـ مسعودی در«اثبات الوصیه» ص 142.
3ـ شهرستانی در کتاب «الملل و النحل» چاپ بیروت، ج 1، ص 57.
4ـ ذهبی در کتاب «المیزان الاعتدال»، ج 1، ص 139، رقم 552.
5ـ صفدی در کتاب خود به نام «الوافی بالوفیات»، ج 6، ص 17.
6ـ الاسفرائینی التمیمی در کتاب «الفرق بین الفرق»، ص 107.
7ـ الحموئی الجوینی الشافعی در کتاب «الفرائد السمطین»، ج 2، ص 35.
8ـ ابن ابی الحدید معتزلی در «شرح نهج البلاغه»، چاپ بیروت، ج 14، ص 192.

نارضایتی‎های حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) از برخی صحابه

از جمله مسائل قابل طرح و بحث که مربوط به روزهای آخر زندگی حضرت زهرا (علیهاالسلام) می‎شود مسئله ناراضی بودن حضرت زهرا(علیهاالسلام) از برخی صحابه رسول خدا است (که این نارضایتی حضرت فاطمه علیهاالسلام، موجب نارضایتی رسول خدا و در نتیجه نارضایتی خداوند باری تعالی را در پی داشت و دارد) ما در این جا با ذکر اسناد و مدارکی از علمای اهل تسنن که از معتمدین و بزرگان ایشان هستند، این مسئله و دلائل آن را مورد بررسی قرار می‎دهیم.

                     قسمت اول ـ تدفین شبانه
از دلایلی که نارضایتی حضرت زهرا (علیهاالسلام) را می‎رساند و علمای اهل تسنّن در منابع خویش ذکر کرده‎اند، تدفین مخفیانه و شبانه است. به راستی چرا باید دختر بزرگوار حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) وصیت نمایند تا ایشان را بدینگونه و شبانه تدفین نمایند؟! و کسی بر پیکر مطهر ایشان نماز نخواند؟!
پاسخ این سؤال در لابلای کتب اهل تسنن موجود می‎باشد.
1- محمدبن اسماعیل بخاری در الصحیح، ج 5، ص 177، چاپ احیاء الثرات ـ بیروت.
2- احمد البیهقی در السنن الکبری، ج6، ص 300، چاپ بیروت.
3- مسلم بن الحجّاج القشیری در الصحیح، ج3، ص 1380، چاپ مصر.
4ـ ابن اثیر در کتاب «الکامل فی التاریخ»، ج 2، ص 126 .
5- حافظ عبدالدّین محمد بن أبی شبیه، ج 4، کتاب المصّنف، ص 141. «انّ علیّاً دفن فاطمه لیلاً.»
6- اُبی فلاح الحنبلی در کتاب شذرات الذهب، ج 1، ص 15،چاپ قاهره آورده است:
«و غسَّل فاطمةُ، اسماء بنت عمیس و علی (علیه السلام) و دفنها لیلاً.»
به راستی چرا باید دختر بزرگوار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وصیت نمایند تا ایشان را بدینگونه و شبانه تدفین نمایند؟! و کسی بر پیکر مطهر ایشان نماز نخواند؟!
7- سیوطی در کتاب الثغور الباسمه، ص 15، چاپ بمبئی آورده است.
«و غَسلها زوجها علی، و صَلّی علیها و دفنها لیلاً»؛ همسرش علی او را شبانه غسل داد، بر او نماز خواند و دفنش کرد.
8- عبدالرحمن بن عمرو الدمشقی در کتاب تاریخ أبی ذرعة ج1، ص 290 چاپ دمشق گوید: «توفّیت فاطمة، بعد رسول الله (صلی الله علیه وآله) بستّه اشهر، فدفنها علی بن ابی طالب لیلاً»؛ فاطمه شش ماه پس از پیامبر رحلت کرد و علی (علیه السلام) شبانه دفنش کرد.
9ـ ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج 6، ص 50 .
لازم به یادآوری است که در منابع ذکر شده در این قسمت از اهل تسنن، علاوه بر تدفین شبانه به مورد دیگری نیز توجّه شده بود و آن اعراض حضرت زهرا (علیهاالسلام) از خلیفه اول و عدم تکلّم ایشان با او تا زمان وفات است و این خود نیز دلیلی دیگر بر غضب حضرت فاطمه (علیهاالسلام) بر ایشان است.

                      قسمت دوم ـ خطبه حضرت زهرا(علیهاالسلام) در مسجد و در بستر بیماری
در منابع اهل تسنن به مطلب (ناراضی بودن حضرت فاطمه علیهاالسلام از شیخین- خلیفه اول و خلیفه دوم-) تصریح شده است:
1- ابن قتیبه در کتاب الامامة و السیاسة، ص14، و نیز محمد بن یوسف گنجی شافعی در باب 99 کفایة الطالب.
از دیگر مصادری که گواه بر خشم و غضب حضرت زهرا(علیهاالسلام) بر برخی از صحابه است خطبه ایشان در مسجد است. که در مصادر اهل تسنّن خطبه مذکور ضبط شده است:
(در قدیمی‎ترین نسخه در کتاب بلاغات النساء، نوشته ابوالفضل احمد بن ابی طاهر مروزی، که متولد 204 و متوفای 280 هجری است حاوی خطبه‎های بلیغ زنان عرب است.
آیا الفاظ سنگین و سرشار از استدلال خطبه فدکیه، دلیل بر مصائب و رنج‎های وارده بر حضرت زهرا علیهاالسلام بعد از وفات پدر بزرگوارشان نیست؟!
2- بلاغات النساء، صص 23 و 24، چ بیروت .
3- ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 4، ص78 .
4- المناقب، احمد بن موسی که سند آن منتهی به عایشه است .
5- السقیفه، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری که از بزرگان اهل تسنن است و در کتابش به سندهای مختلف این خطبه را نقل کرده است.
آیا الفاظ سنگین و سرشار از استدلال خطبه فدکیه، دلیل بر مصائب و رنج‎های وارده بر حضرت زهرا (علیهاالسلام) بعد از وفات پدر بزرگوارشان نیست؟!
پس از چند روز حضرت در اثر مصائب و لطمات وارده در بستر بیماری قرار گرفتند و هنگامی که خبر به زنان مهاجر و انصار رسید شاید برای جبران و کاهش اشتباهات مردانشان به عیادت آمدند و از احوال حضرت پرسیدند؟ حضرت در پاسخ به این سؤال فرمودند:
«قالت: اصبحتُ و الله عائفة لدنیاکنّ، قالیةً لرجالکنّ»؛ «به خدا سوگند صبح کردم در حالی که از دنیای شما بیزارم و بغض مردان شما در دلم جای گرفت.»
آیا این سخنان کسی نبود که پیامبر (صلی الله علیه و آله) درباره‎اش فرمود: من به شادی‎اش شادمان هستم و در ناراحتی او ناراحت... ؟!!
و از طرفی در کتب اهل تسنن آمده است که پیامبر(صلی الله علیه وآله) در مورد حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) فرمودند: «فاطمةُ بضعة منی، فمن أغضبها، أغضبنی»؛ فاطمه پاره تن من است، غضب او ، غضب و ناراحتی من است.
لازم به ذکر است که علامه امینی در جلد 7 کتاب الغدیر، صفحه 232 نام شصت تن از علمای اهل تسنن را ذکر کرده‎اند که حدیث فوق را در کتب خویش آورده‎اند.
و یا این که «ان اللهَ تبارک و تعالی یغضبُ لِغضب فاطمة و یرضی لرضاها.»
و نیز «من غضبت علیه ابنتی فاطمة غضبتُ علیه و من غضبتُ علیه غضب الله.»
چه شده است که حال، آن بانوی بزرگوار اینگونه سخن می‎گویند و این چنین نارضایتی خویش را اعلام می‎کنند! آیا بهانه‎ای و ابهامی برای کسی در طول تاریخ باقی می‎ماند؟!
پس بنابر آنچه خود اهل تسنن به آن اقرار دارند غضبناک بودن حضرت زهرا(علیهاالسلام) از آنان در مورد صدمه زدن ایشان از جانب برخی از صحابه و تابعین آنان مسلم است و بنابر احادیث صحیح السند که متفق بین علمای اهل تسنن است صدمه به حضرت زهرا (علیهاالسلام)، اذیت رسول خدا، و آزار خدا را به دنبال دارد و هر کس که اطلاع اندکی از آیات قرآن داشته باشد، نتیجه خواهد گرفت:
به راستی چرا تنها دخت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) با فاصله‎ای اندک، شبانه، با دلی پر درد به دیدار حق می‎رود و تا کنون نیز مزارش مخفی مانده است؟! آیا این سند زنده‎ای از مصائب و مظلومیت‎های ایشان نمی‎باشد؟!
اولاً صدمه به حضرت زهرا(علیهاالسلام) که همان اذیت و آازار پیامبر (صلی الله علیه و آله) است، باعث غضب الهی و دور شدن از رحمت خداوند در دنیا و آخرت می‎گردد.
«ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الآخرة و اعدّلهم عذاباً مهینا» (احزاب :57)؛ آنان که خدا و رسول او را به عصیان و مخالفت اذیت می‎کنند خدا آنها را در دنیا و آخرت لعن کرده (و از رحمت خود دور فرموده) بر آنان عذابی خوار کننده مهیا است .
«والذین یؤذون رسول الله لهم عذابٌ الیم»(التوبه:61)؛ و برای آنان که رسول خدا را اذیت کنند، عذاب دردناکی است .
و ثانیاً هر کس که مورد غضب الهی واقع شود گمراه است. چرا که «و من یحلل علیه غضبی فقد هوی» (طه /81 )؛ و هر کس مستوجب خشم من گردید همانا خوار و هلاک خواهد شد.
و ثالثاً هر کس که مورد غضب الهی واقع شود را نمی‎توان دوست و یاور قرار داد چون که خداوند می‎فرماید:
«یا ایهاالذین آمنوا لا تتولّوا قوماً غضب الله علیهم»(ممتحنه :13)؛ ای اهل ایمان هرگز قومی را که خدا بر آنان غضب کرده یار و دوستدار خود نگیرید .
پس به فرمان خداوند نباید آنان را که خدا و رسولش را مورد غضب قرار داده‎اند دوست داشت چرا که خدا و رسولش، به غضب فاطمه (علیهاالسلام) غضبناک و به اذیت او خشمناک می‎شوند.
دوباره این سوال را از تمام کسانی که انصاف و وجدانی بیدار دارند می پرسیم:
به راستی چرا تنها دخت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)، که پیامبر بارها فرموده بود هرگاه دل تنگ بهشت می شوم سینه فاطمه را می بویم. و به اعتراف تاریخ که پیامبر دستهای این بانوی دو سرا را می بوسیدند؛ با فاصله‎ای اندک پس از رحلت پیامبر اکرم، شبانه، غسل می شود، کفن و دفن می شود و با دلی پر درد به دیدار حق می‎رود و تا کنون نیز مزارش مخفی مانده است؟! آیا این سند زنده‎ای از مصائب و مظلومیت‎های ایشان نمی‎باشد؟!