از دیگر پایگاه‌های تبلیغی مسیحیّت می‌توان به پایگاهی اشاره کرد که برای نجات ایران سفارش به دعا و راز و نیاز می‌کند. پدیدآورندگان این پایگاه هدف خود را از طرّاحی آن، واکنش به بحران جهانی اخیر در مورد ایران مطرح کرده‌اند و اینکه 120 تن از رهبران کلیساهای ایران متعهّد شده‌اند برای نجات کشور به مدّت 40 روز دست به دعا بردارند و روزه بگیرند!

مقدّمه
 پیشرفت‌های فناوری در عصر جدید، سبب ظهور شیوه‌های جدید گردش اطّلاعات و کاهش اساسی در هزینه‌ها در این زمینه گردیده است. نتیجة این امر، انفجار اطّلاعات است.
 امروزه رسانه‌ها توانسته‌اند به همة زوایای زندگی بشر وارد شوند و بر نوع فکر و نگرش آنها تأثیر بگذارند.
 رسانه‌ها به گونه‌ای درهم آمیخته‌اند که توان اندیشیدن را از انسان‌ها سلب می‌کنند؛ به طوری که موجبات انقیاد آدمی نسبت به آنچه را که این رسانه‌ها می‌گویند، فراهم آورده‌اند. در واقع، انسان به تعبیر مک لوهان در عصر «برون راهبر» یا «دگر راهبر» می‌باشد؛ چرا که در عصر ارتباطات جمعی و نفوذ این گونه رسانه‌ها به حریم خانه‌های شخصی، هر کس از این وسایل ارتباطی، الگو می‌گیرد؛ زیرا انسان اصولاً الگوپذیر است و برای اعمال و رفتار خویش، به دنبال الگوها می‌گردد. از این رو، به راهی می‌رود که از طریق این وسایل تجویز می‌شود. بنابراین، صاحبان و طرّاحان این گونه وسایل، راهبران اندیشه و عمل انسان‌ها به شمار می‌آیند.1
 در واقع، این رسانه‌ها با ساخت و پردازش افکار عمومی، فضا را برای اقدامات سیاسی در دهکدة جهانی فراهم می‌کنند. آنها با تضعیف باورهای اعتقادی و پیشینة ملّی، فرهنگی، قومی و دست زدن به اقداماتی از قبیل: شایعه پراکنی، گسترش ترس و وحشت، رشوه دادن به انسان‌های ضعیف النّفس و بزرگ جلوه دادن مشکلات، نقش ستون پنجم را در جنگ، بازی نموده و همانند پیاده نظام‌های دشمن، زمینه را برای سقوط حکومت‌ها و تسلّط بر آنان فراهم می‌آورند.